Openheit, fader Kristoforos?

Seint i går kveld, den 5. oktober, vart eg kjend med fader Christofóros Schuffs augustinske «Bekjennelser fra en angrende homoskeptiker».

Eg vart overraska. For den fyrste av dei to gongene eg har møtt fader Christofóros (nemleg då han oppsøkte meg, for snart 10 år sidan, i Oslo), kom me òg inn på homofilispørsmålet – og han ironiserte over sine norske, akademiske sviger-slektningar sine homoliberale haldningar – det er mogeleg at han inkluderer dette som eit døme på at han, når det gjeld homofile, har drive med «å snakke ned om dem, argumentere generelt mot livsstilen, gjøre narr av dem» …

Men samtidig undra det meg ikkje. Fader Kristoforos har alt frå før gjort ein del lettbeinte ting:

• Kan ein ortodoks prest spela «eg held gudsteneste»? Iallfall, den eine dagen då eg jobba som statist for «Okkupert», den nye Russlands-stigmatiserande serien på TV2, kven var det eg møtte i «rolla» som russisk, ortodoks prest? Jau, fader Christofóros. Tankeleik: Kva med å be Benestad i Levende folkekirke om å vera statist i ei rolle som «konservativ kristen»? Eller Paven som statist for «geistleg som ignorerer overgrep mot mindrårige»? Eg har vore imponert over korleis Christofóros, i lydnad mot ordninasjonsbiskopen, alltid har insistert på å gå med prestedrakt, jamvel når han jobbar i skogen. Men det var neppe meininga at han skulle bera presteddrakta for å spela presterolla. Eg minner dessutan om at han er prest i det økumeniske patriarkatet sitt russiske eksarkat.
• Av Wikipedia-artikkelen om fader Christofóros kan ein forstå at han, alt for eit par år sidan, meinte at jamvel om han sjølv ikkje var for homovigsel, so var det ikkje noko problem at staten opererte med dette. Men er det so enkelt? I USA, der fader Kristoforos kjem  ifrå, har ortodokse kristne stått saman med t.d. katolikkar i kampen for ekteskapet – det offentlege («statlege») ekteskapet. So kan fader Christofóros stå på Greipsland og seia at staten kan ha sine reglar og so kan kyrkja ha sine.

Og no har han alt so, gjennom Fedrelandsvennen, Vårt Land og Verdidebatt, fortald heile den ikkje-ortodokse norske ålmenta at han har eit nytt syn på homofili. Og i og med fader Christofóros si nye vending kan ein vel slå fast at, nei, det var slett ikkje so enkelt – det var endå enklare …

For når fader Christofóros no går ut med det han sjølv omtalar som eit ikkje-prinsippielt syn, so snevrar han ting inn på endå nye måtar: Han kan, som privat person, ha sitt syn – og kyrkja kan ha sitt syn. At han er prest og ikkje ein privat person har visst ikkje so mykje å seia.

Fader Christofóros teiknar eit bilete av seg sjølv som grenselaust open og ærleg. Difor fortel han om barnet sitt, men nektar for at barnet har påverka han i hans syn – samstundes som han nettopp legg vekt på at det var barnet som gav han høve til å «koma ut», dette barnet er so ungt at ein kan lura på korleis han våga å trekkja det inn: Tretten år og «panseksuell», i fylgje Åpen Folkekirke i Agder og Telemark. At ei popstejrne, på eit samtidig MTV-show, kom ut med same identitet, er sjølvsagt heilt tilfeldig, eller? (Lesarar som måtte no kjenna seg litt terminoloigisk utdaterte kan trøysta seg med at til og med Dagbladet, etter at stjerna «kom ut», fann grunn til å ha ein artikkel om kva panseksuell tyder.)

Vårt Land intervjua fader Christofóros den 28. august og Christofóros har sjølv vore so venleg å publisera kva han i dette intervjuet sa. Det eg fester meg ved i intervjuet er iallfall to ting:

• Han hadde ikkje informert sin eigen biskop før han gjekk i Pride og til media. Og eg lurer, no ein månad seinare, har han i det minste no informert biskopen sin? Har han vist han foto frå Pride og oppslaga i media? Eller er han berre ein libero i den ortodokse huttiheita– som satsar på at biskopen eventuelt berre skal få ting ryktevegen?
• Han hevdar at mange geistlege i den ortodokse kyrkja – i løynd – deler hans syn. Ja, kan henda det? For min del har eg mindre tru på det. Det verkar på meg meir som om fader Christofóros har vanskar med konseptet «pastorale omsyn» – og også tolkar (eller iallfall presenterer) dei pastorale vurderingane han har støytt på som noko anna enn dei er. Vårt Land kan jo byrja med å spørja det som burde vore fader Kristoforos sin næraste kollega, den kjende arkimandritten fader Johannes i Oslo, frå same bispedøme?

Den norsk ålmenta har fått vita det. Men den ortodokse ålmenta har ikkje fått vita det. På netsidene for Heilage Herman kyrkjelyd, der fader Christofóros er forstandar, er det ingen tekster eller peikarar til innspela hans om homofili i Vårt Land og Verdidebatt eller på Pride.

Fader Kristoforos – du læst vera open og ærleg, men eg tykkjer du har ein veg å gå.

Herman (Leif Halvard Silli)