Barnenattverd og metode. Eit svar.

Barnenattverd og metode

Som ein kommentar til mine tesar om «Den nye nattverden»,stiller Per Kristian Aschim nokre spørsmål til bruken av metode i prosjektet om barnenattverd som desse tesane bygger på. Han spør om kvifor vi har samla inn data om nattverdspraksis frå «trusopplærarar» og ikkje frå prestar som har ansvaret for forvaltninga av nattverden. Svaret på dette spørsmålet er at prosjektet «Barnenattverd» er ein studie av barnenattverden sin plass i trusopplæringa. Det handlar om korleis trusopplæringsarbeidet i Den norskekyrkja tek i bruk barnenattverd i si verksemd. Når introduserer ein nattverden, i kva arrangement brukar ein nattverd, korleis forklarer ein nattverden, korleis reagerer barna på å delta i nattverden? Dette er spørsmål som trusopplærarane hadde best grunnlag for å svare på, så når vi laga ein survey for å få inn representative data om dette temaet, var det denne gruppa vi valde å sendeskjemaet til. Vi har også snakka med prestar, men frå denne gruppa har vi ikkje representative data.

Aschim set spørsmålsteikn ved vår tese om at Den norskekyrkja si lære om at berre døypte kan ta del i nattverden, ikkje blir praktisert. Dette fordi kven som får nattverd er prestane og ikkje trusopplærane sitt ansvar. I prinsippet er dette sjølvsagt rett, men i praksis er situasjonen meir kompleks. Trusopplæringsreformen har som mål å nå breitt ut. I eit samfunn der ein aukande del av befolkninga er utan kyrkjemedlemskap eller tilhøyrer andre trussamfunn enn Den norske kyrkja, vil fleire av dei barna som kjem på trusopplæringstiltaka vere udøypte. Trusopplærane veit ikkje nødvendigvis kven som er døypte og ønskjer heller ikkje å ekskludere dei udøypte frå nattverden. Difor meiner fleirtalet at dåp ikkje bør vere ein føresetnad for at barn kan delta i nattverd. Prestar vi har snakka med utrykker noko av det same. Når barna først er der kan ein, og bør ein ikkje, drive«kyrkjetukt» ved nattverden.

Korleis fleirtalet av prestane praktiserer dette vilkåret veit eg ikkje, men eg er einig med Aschim i at det hadde vore interessant å«høre prestenes beskrivelse av problemstillingen». Det kunne ein gjere ved å til dømes stille følgjande spørsmål i ein survey:

-Når du inviterer til nattverd, seier du då at alle er velkomne til nattverden, eller at alle døypte er velkomne?

-Veit du, når du deler ut nattverd, om den som mottek nattverden, er døypt eller ikkje?

-Om det kjem ein til nattverd som du veit ikkje er døypt, vil du då ikkje gje vedkomande nattverd?

-Meiner du det er ei viktig sak for Den norske kyrkja å krevje at den som går til nattverd er døypt?