Når skal Israel få fred?

Igjen har vi fått negative symbolske angrep på Israel. KFUK/KFUM oppmodar til ikkje å kjøpa israelske varer. Med det går dei eit steg lenger enn Den norske kyrkja, som ikkje vil kjøpa varer produserte i dei såkalla okkuperte områda. Denne oppmodinga har vakt reaksjonar. Til og med biskopar som elles uttrykkjer stor sympati med palestinarane, set med rette foten ned og kritiserer utspelet. Det har nemleg berre negative konsekvensar både for dei som ein ønskjer å støtta, så vel som hjelp til å løysa konflikten mellom partane. Dei einaste som får "medisinsk" hjelp av dette, er dei som føler at dei har gjort noko for å hjelpa sine venner. Frukta for det palestinske folk om boikotten skulle få effekt, er tap av arbeidsplassar og med det inntekter både til familien og samfunnet si felleskasse. Ein kan spørja om ein slik politikk er framtidsretta? Frukta for konfliktløysinga er - om det ikkje uventa utspelet frå KFUK/KFUM i det heile blir registrert - at frontane blir enno hardare og vegen til løysing blir enno lenger. Fabrikken SodaStream er ei av dei bedriftene som ligg på den såkalla Vestbredda. Her arbeider jødar og palestinaarabararar (som mange andre stader) side om side. Dei har god løn og arbeidsplassane skaper møteplassar som byggjer relasjonar mellom to folk og mellom ulike religionar. Men boikottast skal dei, fordi det er i pakt med den norske kristne ungdomsorganisasjonen sin sjølvmedisin. Forstå det den som kan. Boikotten blir kalla velmeint. Ein ønskjer utvilsamt å hjelpa sine venner og med det også ramma dei som ein meiner har skulda for problema. Til det er det fleire ting å seia: Ingen bør bebreidast for å visa vennskap med det hardt trengte palestinske folket. Ingen bør kritisera dei som stiller opp for palestinarane. Det er mange spøsmål som treng politisk løysing og vilje til kompromiss. Det inkluderer også Israel. Israel har medansvar for å medverka til løysingar som kan gje folk framtid og håp i eit område dei har budd i århundre. Men det har sanneleg også den andre sida og deira internasjonale støttespelarar. Vil ein hjelpa det palestinske folket, har ein mykje å gjera i møte med krenkinga av menneskerettane som skjer i dette området, og ikkje minst korrupsjonen, og propagandaen og forherleggjeringa av sjølvmordsbombarar som blender deira unge. Dei som følgjer med i dei palestinske styresmaktene sin mediapropaganda, ser korleis situasjonen verkeleg er. Det skjer faktisk ei systematisk krenking av det jødiske folket og oppbygging av hat mot jødane. Det er eit gamal uttrykk som seier at ein først bør feia for eiga dør, før ein feier for andre si. Her har tydeleg KFUK/KFUM litt å læra sine venner. KFUK/KFUM som har gode kontakter i det palestinske miljøet, oppmodar eg til å bruka posisjonen sin til å påverka dei til å endra denne hatpropagandaen. Det vil vera eit stort fredsbidrag. Eit anna stort kompleks er det palestinske og muslimske dobbeltspråket. Vi kjenner det frå historia og Arafat sitt "meisterverk" - han sa noko i Vesten, noko anna til sine eigne. Vesten ser ut til å lita på at Fathah-rørsla sin leiar Mahmoud Abbas vil fred med Isarel. Hamas i Gaza og Hisbollah i Libanon er dei stygge som vil ha Israel på sjøen. Sanninga er at dei politisk leiande rundt Israel ikkje anerkjenner Israel som jødisk stat. Vil KFUK/KFUM medverka til fred, er det betre om dei startar her med å leggja press på sine venner i staden for å sverta det fredssøkande demokratiet i området. Boikott av Israel er trist til alle tider. Det er ekstra trist i jubileumsåret for den norske grunnlova. Vi takkar Gud for landet og demokratiet. Men vi løyner ikkje den første grunnlova sin skamplett- paragraf som til 1851 held jødane borte frå landet vårt. Jødehatet treng ikkje nye former anno 2014! Karl Johan Hallaråker